- Szczegóły
- Odsłony: 23
- Szczegóły
- Odsłony: 275
Plan działań
realizowanych w ramach
Ogólnopolskiej Kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł”
w Szkole Podstawowej Nr 2 w Siewierzu
- Szczegóły
- Odsłony: 600
SPOSOBY NA RELAKSACJĘ
SPOSOBY NA RELAKSACJĘ
Przeżywanie życia w pełni oznacza doświadczania całej palety emocji. Od pobudzenia, radości, zadowolenia po silny ból sprowokowany trudnymi sytuacjami lub przewlekłym stresem. Organizm człowieka ma naturalną zdolność do samoregulacji i za pomocą wypracowanych mechanizmów powraca do równowagi. Jednak w przypadku długotrwałego stresu i mocnych przeciążeń równowaga ta zostaje zachwiana, a naturalna zdolność regeneracji zanika. Oznacza to, że stajemy się podatni na traumę lub zaburzenia. Holistyczna praca z ciałem, umysłem i duchem skutkuje wewnętrzną siłą
i chroni nasze zdrowie. Dlatego praca z różnymi technikami relaksacji jest dla nas bezcenna.
Droga życiowa człowieka zależy od trzech czynników: tego, jak radzi on sobie z wyzwaniami, jak chroni słabe punkty i jak zwiększa swoje zasoby. Czynniki te związane są z trzema rzeczami: ze światem otaczającym człowieka, z jego ciałem oraz z jego umysłem.
Biorąc pod uwagę wszystkie te przestrzenie, poszukajmy narzędzi, które wykorzystamy w sytuacjach słabej kondycji psychicznej. Czyli wtedy, kiedy przychodzi moment wyczerpania, a codzienność nas przytłacza. Są takie chwile, kiedy nie żyjemy w pełni, nie doświadczamy – a jedynie skupiamy się na przetrwaniu.
Długotrwałe bodźce stresogenne pochłaniają nasze wewnętrzne zasoby, co prowadzi do przeciążenia układu nerwowego i włączenia trybu alarmu. Nasza wydajność maleje, osłabione są również procesy poznawcze. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek musimy dbać o te rezerwy energii, a spokojna gotowość do akceptacji stale pojawiających się zmian czyni nasze życie po prostu lżejszym.
„Zaniepokojony umysł nie może istnieć w zrelaksowanym ciele” /Edmund Jacobson/
Każda emocja i stres zapisane są w ciele. Mogą powodować napięcie, a często ból. Większość chorób ma podłoże emocjonalne. Stres, niepokój
i przewlekły lęk prowokują ciało do przyjmowania pewnej postawy obronnej. Usztywnienie ciała to przede wszystkim skutek zestresowanego umysł.
O schematach zawieszenia emocji w ciele traktuje światowej sławy psychiatra, twórca analizy bioenergetycznej, Alexander Lowen. On też mówi, że ciało człowieka nosi w sobie historię doświadczeń i nieprzepracowanych emocji.
Stres (silne bodźce) - napięcie ciała - ból/choroba (somatyka)
Pracując z umysłem i emocjami, niwelujemy stres, odpuszczamy napięcie
i rozluźniamy ciało. Dostępność narzędzi i technik relaksacji jest ogromna. Począwszy od uśmiechu, po długi proces terapii. Techniki relaksacji mają wiele do zaoferowania w zakresie ponownej integracji ciała i umysłu. Dlatego warto odkryć swoją drogę do uwolnienia blokad i ponownego rozbudzenia życiowej radości.
Techniki relaksacji - włącz wytchnienie
ZATRZYMAJ SIĘ W CISZY!!! Czasami wystarczy 10 minut, aby zresetować układ nerwowy. Znajdź miejsce, gdzie możesz „złapać siebie”. Skieruj uwagę do wnętrza i trwaj w ciszy i bezruchu. Wyłącz telefon, komunikatory i inne rozpraszacze. Doświadczaj tej ciszy i pozwól, by myśli swobodnie przepływały. Bez oceny, krytyki, nadmiernej uwagi… To Twoja chwila na złapanie dystansu i poczucie kontroli nad własnymi emocjami. To pierwsza próba złapania kontaktu z samym sobą. W ciszy znajdziesz odpowiedzi na swoje wątpliwości. To niedocenione źródło mocy.
Każdy akt kreatywności powinien być poprzedzony chwilą ciszy. Praktyka pokazuje, że w ciszy często można doświadczyć powstawania zupełnie nowych idei i myśli, które potem przybierają ostateczną formę w naszych umysłach.
ODDECH – źródło życia i oczyszczenia. Zastrzyk energetyczny dostępny zawsze i wszędzie. Jest też impulsem subtelnego poruszenia zablokowanych w ciele treści. Aby oddech przyniósł dobroczynny skutek, musi być głęboki, przeponowy, brany bez pośpiechu. Obserwujemy, co dzieje się w ciele. Oddychamy na tyle intensywnie, żeby uruchomić nerw błędny, będący najszybszym reduktorem stresu. Obniży to poziom kortyzolu w organizmie, dzięki czemu łatwiej będzie nam podejmować racjonalne działania.
Wyprostuj plecy, maksymalnie wydłuż kręgosłup, zmobilizuj ciało przez niewielkie napięcie. Połóż dłonie w talii, wyczuj dolne żebra i skieruj powietrze na dłonie. Świadomie wydłużaj wydech i poczuj, jak klatka piersiowa oraz żebra delikatnie się rozszerzają. Przedłużony wydech pobudza przywspółczulną część układu nerwowego, generując w ciele rozluźnienie. Z każdym oddechem powinna pojawiać się ulga i odpuszczenie.
Jak złapać drugi oddech? Odpowiedzią jest uważność
Uważność to doświadczanie siebie tu i teraz. Możemy żyć w szalonym tempie i robić wszystko z uważnością: widzieć, słyszeć, doceniać każdą chwilę. Innymi słowy chodzi o przestawienie się z trybu „było” i „będzie” na tryb „jest” i doświadczanie teraźniejszości w pełni. Przyglądaj się swoim reakcjom i codziennym czynnościom. Za uwagą pójdzie Twoja energia.
DZIENNIK UWAŻNOŚCI – doskonałe narzędzie do pracy z natłokiem myśli. Po prostu pisz. Ujawniaj myśli bez konkretnych celów. Istnieje w nas twórcza energia, którą można pobudzić poprzez pisanie. Pisane słowa są pewną formą oczyszczenia i będą wywoływać zmiany. Pisanie prowokuje zwolnienie tempa, co jest szczególnie cenne, bo jeśli umysł jest zbyt aktywny, to tak, jakby go wcale nie było.
Codziennie rano lub wieczorem wygospodaruj 15 minut na przelanie na papier myśli, wrażeń, lęków. Efekt szybko w postaci pełnego zrozumienia swoich potrzeb czy większej samokontroli pojawi się bardzo. Dziennik to bardzo dobre podłoże do rozwoju naszego potencjału.
MEDYTACJA – skutecznie wycisza stałą aktywność umysłu, pozwala złapać oddech, wypełnić się wartością. Możesz medytować poprzez modlitwę, afirmację, muzykę, ruch, taniec, kontakt ze sztuką czy naturą. Korzystaj z wszystkiego, co Ci służy i jest źródłem zasilenia Twoich pokładów energii. Kiedyś medytowano patrząc w ogień, lepiąc garnki, podczas spaceru. Dzisiaj niewiele się zmieniło. Twoją medytacją może być poranna kawa, domowe spa, przygotowywanie posiłków. Poszukaj własnego ukojenia i źródła zasilenia. Medytacja daje poczucie ochrony i wznosi ponad materialny byt. To moment oderwania od trosk codzienności, ale również chwila wglądu w siebie.
Uwolnij myśli i zmysły
MENTALNY DETOKS to powrót do korzeni. Żyjemy w kulturze ciągłej stymulacji technologicznej. Aby złapać poczucie wewnętrznej równowagi, odetnij zasilacze. Przez jeden dzień zrezygnuj z telefonu, telewizji czy Internetu. Przekonasz się, jak wiele niepokoju i presji płynie właśnie stamtąd. Jak wiele energii wydatkujemy w sposób niezauważalny, np. na przeglądanie social media i obserwowanie życia innych ludzi. Zarządzaj własną energią mądrze. Wyloguj się na moment – świat poczeka na Ciebie.
PRZESTRZEŃ RELAKSU – stwórz dla siebie miejsce, gdzie poczujesz się absolutnie bezpiecznie i komfortowo. Rozpieszczaj swoje zmysły. Zapal świeczki, rozpyl ulubione zapachy, uporządkuj przestrzeń, włącz relaksacyjną muzykę. W pracy z ciałem oddziałujemy na wszystkie zmysły. Zawracaj uwagę, gdy się napinasz. Świadomie rozluźniaj szczękę, twarz, ramiona, brzuch, w końcu – całe ciało. Weź kąpiel, poczytaj dobrą książkę lub zobacz film. Rób więcej tego, co daje Ci radość. Jeśli potrafisz, graj na instrumentach lub po prostu śpiewaj.
Naucz się myśleć inaczej
AFIRMACJA/WIZUALIZACJA – Słowa mają moc, a ich energia nie gaśnie, nawet gdy ucichną. Możesz opracować pozytywne afirmacje dla każdego obszaru życia. Praktyka i powtarzalność czynią z nich ważne narzędzie do pracy z negatywnym myśleniem. Ich moc podnosi wibracje i trwale zmienia nasze podejście. Wybieraj mądre słowa, które zbudują w Tobie poczucie własnej wartości.
„Jesteś tym w co wierzysz „ / Oprah Winfrey/
PRAKTYKA WDZIĘCZNOŚCI – Łap chwile, które sprawiają, że się uśmiechasz. Wracaj do prostoty, ukrytej w małych radościach codzienności: przytuleniu, krzyku dzieci, smaku zupy. Odpuszczaj gniew i złość. Energia wojny zawsze pozostawia blizny – niszczy, zbiera ofiary w postaci wyczerpania. Odpuszczaj nadmierny perfekcjonizm i wszystkie powinności, które blokują Twoją spontaniczność.
Szukaj silnych ludzi, którzy pomogą Ci zrobić pierwszy krok. A reszta jest w Twoich rękach. Wdzięczność rozkwita w atmosferze bezpieczeństwa i samoakceptacji.
Zadbaj o ciało
ZASILAJ SIĘ NATURĄ – W NIEJ JEST CAŁA MAGIA WSZECHŚWIATA. Zabieramy ze świata tylko to, co nas pobudza i pozwala się wzmocnić. Gdy docenisz pozytywne aspekty życia i poczujesz wdzięczność, możesz odczuć fizyczną zmianę w ciele. Ciało oddycha, a w raz z oddechem przepływa energia. Dzięki neuroplastyczności mózgu mamy gotowość na kolejne dobre doświadczenie. To działa jak magnes.
RUCH – to naturalna forma wyrażania siebie. Skuteczne źródło uwalniania napięcia i wyzwalania emocji. Każda forma aktywności rozwija nasze zasoby odporności psychofizycznej. Ruch kształtuje ciało i siłę umysłu. Pobudza endorfiny i moc ze środka. Trening, który pozwala Ci doświadczyć oddechu i odreagowania, to dobry trening. Wybierz przestrzeń aktywności, która najbardziej Ci odpowiada. To może być spacer, pływanie, fitness, yoga, sporty ekstremalne. Jeśli potrzebujesz energii ognia, zastanów się skąd ją czerpać. Aktywność powinna być źródłem radości oraz inspiracji.
Techniki relaksacyjne i wszystkie małe kroki w drodze do siebie mają transformującą moc. Zacznij od siebie i mikrokroków: wdech… wydech… wyluzuj…
- Szczegóły
- Odsłony: 652
Egzaminy ósmoklasistów coraz bliżej, a wraz z nimi wiele pytań i niepewności.
Uczniowie zastanawiają się, jakie będą tegoroczne zadania czy egzamin będzie trudny i czy uda im się dostać do wymarzonych szkół.
Drogi Uczniu, Droga Uczennico,
egzamin ósmoklasisty to pierwszy w twojej karierze naukowej tak duży i ważny sprawdzian wiedzy. Nic dziwnego, że może powodować u Ciebie drżenie rąk i strun głosowych.
Mam dla Ciebie kilka cennych rad!
Wiedz, że stres może powodować poczucie pustki w głowie, pogorszenie pamięci, trudności w koncentracji uwagi i podejmowaniu decyzji, a także kłopoty ze snem. Ale nie należy od razu tracić głowy. Pamiętaj: stres nie jest taki straszny. Nie jest ani dobry ani zły. To my nadajemy mu znaczenie. Jeśli nie radzimy sobie z nim - jest zły. Ale jeśli go pokonujemy - może być dobry. Stres może dodać nam sił, może zmobilizować nas do dalszego działania i być motorem naszych sukcesów.
Co zrobić, żeby opanować zdenerwowanie i do egzaminu podejść ze spokojem?
Kluczowym pojęciem we współczesnym rozumieniu stresu jest pojęcie zasobów.
W odniesieniu do egzaminu ósmoklasisty /gimnazjalnego są to:
- Wiedza, którą uczeń musi się wykazać (świadomość dobrego opanowania materiału do egzaminu dodaje pewności siebie, poczucie kontroli nad sytuacją zmniejsza niepokój).
- Informacja, na czym polega egzamin, jaki zakres materiału obejmuje, jak są formułowane pytania (próbne testy), kto jest w komisji egzaminacyjnej, na co egzaminatorzy zwracają uwagę.
- Świadomość tego, co można zrobić w razie niepowodzenia, jakie są możliwości poprawki, co można ze sobą zrobić do czasu kolejnego podejścia, może jest ktoś, kto pomógłby w powtórce materiału, podsunął skuteczniejsze metody uczenia się.
- Wsparcie społeczne. Może to być uspokajająca, choć rzeczowa, postawa rodziców i nauczycieli. Okolicznością sprzyjającą jest również poczucie, że jest się w grupie "takich samych, jak ja". Napięcie można odreagowywać w grupie, pomagać sobie w nauce, dzielić się skutecznymi strategiami przyswajania i utrwalania wiedzy, rozmawiać o własnych lękach, dowiadywać się, że inni też się boją, wymieniać się sposobami redukowania napięcia.
- Samoocena. Zdenerwowanie, które czujesz na myśl o egzaminie wynika z tego, że zdajesz sobie sprawę z jego wagi. Jeśli uzyskasz znakomite wyniki, będziesz mógł wybrać najlepszą szkołę, która stanie się przepustką na dalsze, wymarzone studia. Przed Tobą ważne wybory. Musisz nauczyć się oceniać swoją wiedzę, pielęgnować mocne strony i pracować nad słabymi. Jak to zrobić? Przede wszystkim powinieneś dokonać samooceny i zdiagnozować, co nie sprawia ci trudności, a z czym masz kłopoty. Wypełnij przynajmniej trzy arkusze – dzięki temu będziesz mógł trafnie ocenić stan swojej wiedzy. Poświęć czas na rozwiązanie testów i ćwiczeń z tematów, które stanowią dla Ciebie największe wyzwanie – szukaj odpowiedzi w podręcznikach i repetytoriach, wówczas powtórka przed egzaminem przyniesie Ci wymierne korzyści. Im więcej zadań typu egzaminacyjnego wykonasz teraz, tym bardziej możesz być pewny, że podczas prawdziwego egzaminu nic Cię nie zaskoczy.
- Zarządzanie czasem. Dobra organizacja czasu wolnego jest kluczem do sukcesu na egzaminie. Najlepiej, jeśli podzielisz czas po równo na trzy aktywności. Pierwszą z nich powinno być uczenie się do bieżących sprawdzianów. Jeżeli przygotowaniom do nich poświęcisz wystarczająco dużo uwagi, a przy okazji odrabiania lekcji poszerzysz swoją wiedzę – skorzystasz z podręczników i repetytoriów – wówczas wystarczy, że podczas powtarzania do egzaminu gimnazjalnego jedynie odświeżysz sobie ten temat, zamiast opracowywać go w całości. Drugą część czasu warto poświęcić na rozwiązywanie testów – im więcej ich wykonasz, tym pewniej będziesz się czuł. Trzecia część czasu – niemniej ważna od pozostałych – powinna być przeznaczona na przyjemności – nie możesz o nich zapominać podczas tego trudnego okresu, pełnego nerwowych powtórek. Znajdź chwilę na sport. Dzięki niemu Twój organizm wytarza endorfiny, czyli hormon szczęścia dający uczucie zrelaksowania. Nie żałuj czasu na spotkania z przyjaciółmi – możesz je połączyć z przygotowaniami do egzaminu, wówczas przyjemne spotka się z pożytecznym. Poczytaj książkę – czytanie to nie tylko wielka przyjemność, która pozwala na oderwanie myśli od stresujących problemów, lecz także świetny sposób na wzbogacenie swojego słownictwa. Pamiętaj też koniecznie, by dać odpocząć organizmowi. Kładź się wcześniej spać, brak snu powoduje bowiem podenerwowanie i problemy z koncentracją. Dobrze się odżywiaj – dostarczaj organizmowi skłądników potrzebnych do szybkiej i sprawnej pracy mózgu: banany, pestki dyni, jabłka.
Jak zapanować nad stresem podczas egzaminu?
- Nie myśl o ocenach, skup się nad zadaniem – zastanów się, jak możesz je najlepiej wykonać czy rozwiązać.
- Nawet jeśli dostałeś pytania, na które nie do końca wiesz jak odpowiedzieć – nie panikuj, pomyśl o tym, że jesteś uczniem nie od wczoraj, masz dużą wiedzę – postaraj się przeszukać pamięć – jest duża szansa, że znasz odpowiedź, tylko chwilowo straciłeś do niej dostęp.
- Najpierw zajmij się pytaniami/zadaniami, których rozwiązania jesteś pewien, a te bardziej złożone lub te, wobec których masz wątpliwości zostaw na koniec.
- Pamiętaj o oddychaniu! Brzmi banalnie, ale niektórzy z nas w sytuacji stresowej praktycznie przestają oddychać i nie wiedzą o tym, że w ten sposób ograniczają swoje zasoby tlenowe, a co za tym idzie intelektualne.
- Przed wyjściem z domu zjedz coś, ale nie przejadaj się – zarówno zbyt pusty, jak i zbyt pełny żołądek będzie tego dnia Twoim nieprzyjacielem.
Propozycja ćwiczeń oddechowych:
Relaksację należy przeprowadzać w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu, odizolowanym od hałasu. Jednym z dodatkowych atutów będzie podkład muzyczny w tle.
Ćwiczenia należy wykonywać wolno, bez napięcia mięśni, rytmicznie, z jednoczesnym miarowym oddychaniem. Jednak należy pamiętać by nie dopuścić do przeciążenia układu oddechowego (hiperwentylacja). Naukę metod oddechowych należy poprzedzić ćwiczeniami wstępnymi wykonywanymi w pozycji leżącej.
Ćwiczenie nr 1: Połóż się na plecach z wyprostowanymi nogami. Ręce leżą luźno na brzuchu (to pozwoli intensywnie odczuwać oddech). Rozpocznij od głębokiego nabrania powietrza przez nos. Oddychamy "brzuchem próbując pomóc sobie w wydechu rękami.
Ćwiczenie nr 2: Leżąc na plecach z rękami wzdłuż tułowia wykonaj głęboki wdech, rozszerz i unieś klatkę piersiową, a następnie obniż przeponę uwypuklając brzuch. Utrzymaj fazę wdechu licząc do trzech. Podczas wydechu rozluźnij brzuch, a potem mięśnie klatki piersiowej.
Ćwiczenie nr 3: W pozycji siedzącej z zamkniętymi oczami i dłońmi na kolanach wykonaj serię dynamicznych oddechów tak, aby wdech i wydech były wykonywane aktywnie. Powinny być wykonywane przy pomocy skurczu mięśni brzucha. Oddechy zacznij powoli tak, aby znaleźć jednostajny rytm. Wykonaj je seriami od 10-20 oddechów, a następnie zrób przerwę starając się uspokoić oddech i rozluźnić mięśnie oddechowe. Wykonaj 4 serie.
Ćwiczenie nr 4: Stań w lekkim rozkroku. Ręce swobodnie wzdłuż tułowia. Wykonaj głęboki wydech. Następnie podnosząc ramiona w górę wykonujemy głęboki wdech. Opuść wolno ramiona w dół wykonując wydech.
Ćwiczenie nr 5: Stań wyprostowany w lekkim rozkroku, ręce połóż na udach. Oddychaj bardzo głęboko, wciągając przy tym brzuch. Po wypuszczeniu z płuc powietrza wykonaj wdech przez nos z kilkoma krótkimi przerwami. Automatycznie następuje rozszerzenie klatki piersiowej, co powoduje uniesienie ramion. Ćwiczenie powtórz pięć razy, starając się zachować maksymalną koncentrację.
Ćwiczenia oczu:
Ćwiczenie nr 1: Leniwe ósemki dla oczu
Trzymaj kciuk na wysokości oka w linii środkowej ciała na odległości łokcia. Trzymaj głowę nieruchomo, ale luźno i tylko poruszaj oczami dla śledzenia kciuka. Zakreślaj kciukiem ósemki j. w. Tak kontynuuj równym płynnym ruchem przynajmniej 3x każdą ręką. Potem obie ręce trzymane razem kciukami tworzą X. Koncentrując się na środku X znowu śledź złączone razem kciuki wykonując wzór leniwej ósemki. Leniwe ósemki dla oczu podobne do leniwych ósemek do pisania, ale tu koncentrujemy się na ruchu oczu i poprawie koordynacji ręka – oko i oko- ręka.
Ćwiczenie nr 2: Relaksacja oczu (zasłanianie)
Rozluźnienie oczu można osiągnąć dzięki zamknięciu i zakryciu oczu dłońmi tak, aby wykluczyć dostęp światła. Samo wyłączenie wrażeń wzrokowych jest czasami wystarczające do wytworzenia stanu głębokiego relaksu. Samo zakrycie i zamknięcie oczu jest nieskuteczne, jeżeli w tym samym czasie nie nastąpi usunięcie napięcia psychicznego. Jeśli wykonujesz palming w sposób doskonały, zobaczysz pole czerni niemożliwe do przypomnienia go sobie w inny sposób, wyobrażenia sobie, czy też zobaczenia czegokolwiek czarniejszego i w chwili, kiedy będziesz w stanie to zrobić, twój wzrok będzie prawidłowy.
- Jeżeli siedzisz przy stole, przyjmij pozycję gdzie łokcie będą oparte na stole (można podłożyć np. poduszkę) lub oprzyj łokcie bezpośrednio na kolanach.
- Zakryj oczy skrzyżowanymi dłońmi w ten sposób, aby nie docierał do nich żaden promień światła. Palce powinny spoczywać na czole, dolna część dłoni oparta na kości policzkowej, krawędzie zaś stykają się bez nacisku z nosem. Dłonie powinny być umieszczone tak, aby oczy mogły swobodnie mrugać. Osoby które lubią ciepło, mogą przed nałożeniem dłoni potrzeć je o siebie, zwiększając tym samych ich ciepłotę. Osoby o wypoczętym wzroku stwierdzą, że ich obszar widzenia jest w całości wypełniony jednolitą czernią. Inni zobaczą błyski światłą, wirujące kolory, szarość i inne złudzenia wzrokowe.
- Wizualizuj ciemność i czerń. Oddychaj powoli przez nos (wdech – wydech). Poczuj rozszerzanie się mięśni i różnych części ciała (barki, ręce, nogi, uda, stopy, żebra itd.) przy wdechu i kurczenie przy wydechu.
- Wizualizuj np. że twój dom jest czarny i miasto jest czarne, a potem państwo i kontynent. Możesz sobie wyobrazić rzecz lub miejsce, które wyjątkowo kojarzą ci się z kolorem czarnym. Mogą to być: czarna farba, czarny fortepian, czarne lakierki, ciemna noc, głęboka studnia itp. Skup się na tym przedmiocie i wyobrażaj sobie jak bardzo jest ciemny. Im czerń przed oczyma będzie większa, tym lepiej twój wzrok będzie zrelaksowany.
- Oczy mogą być zamknięte lub otwarte w zależności od tego jak jest ci wygodnie.
- Wykonaj kilka drobnych ruchów oczami góra – dół, prawo – lewo, po okręgu.
- Powoli otwórz oczy i postaraj się zaobserwować że twoje oczy są teraz odprężone i zrelaksowane co powoduje że widzisz lepiej.
Ćwiczenie nr 3: Mruganie
Obecne w powietrzu tony kurzu osadzają się również na powierzchni naszych oczu, dlatego częste i swobodne mruganie jest niezbędne do oczyszczania i nawilżania powierzchni oczu. Mruganie jest również najprostszą możliwą techniką, która zapewnia chwilowe rozluźnienie wzroku. Osoby z wadą wzroku mrugają bardzo rzadko, mając tendencję do wpatrywania się i wytrzeszczania oczu. Osoby używające wzroku w sposób naturalny, mrugają często i bez trudu. Niestety, tam gdzie występuje napięcie, a więc u osób z wadą wzroku, istnieje tendencja do zbyt rzadkiego mrugania i do pracy powiek w naprężeniu. Mruganie niweluje również szkodliwy nawyk gapienia się.
Funkcje i zadania mrugania to: nasmarowanie i oczyszczenie łzami oczu oraz chwilowy odpoczynek pasywny (zasłanianie) poprzez odgrodzenie od źródła światła. Dlatego niezmiernie ważne jest aby mrugać jak najczęściej (co 1-3 sek), co nawilży i zrelaksuje Wasze oczy.
- Należy wykonać 6-10 szybkich swobodnych mrugnięć, po czym wykonać kilkusekundowe zasłanianie zamkniętych lekko oczu
- Następnie wykonujemy 10-20 mrugnięć i ponowne kilkusekundowe zasłanianie
- Szczegóły
- Odsłony: 601
SZANOWNI RODZICE! PRZYPOMINAM
Pedagog szkolny jest do Waszej dyspozycji!
Jako pełnoprawni opiekunowie uczniów uczęszczających do naszej szkoły jesteście partnerami w naszej pracy wychowawczej . Dlatego też zależy nam na owocnej współpracy. Pamiętajcie, że o problemach swoich dzieci należy głośno i otwarcie mówić, gdyż tylko wówczas możliwa jest skuteczna pomoc.
Na stronie internetowej znajdziecie Państwo przydatne rady i wskazówki dotyczące wychowania, okresu dorastania, używek oraz inne przydatne informacje.
DEKALOG RODZICA
NIE SKRACAJ OKRESU DZIECIŃSTWAprzez ograniczanie dziecku czasu na zabawę, spotkania z kolegami, odpoczynek. To sprzyja zdrowiu i uspokaja psychikę. Zajęcia dodatkowe planuj tak, by nie przeciążać ucznia nadmiarem obowiązków.
DOSTRZEŻ I POCHWALkażdy oryginalny pomysł dziecka - to je zachęci do twórczej pracy. Krytykuj oszczędnie i zasłużenie. Unikaj porównywania do innych dzieci.
STARAJ SIĘ JE UCZYĆ DOBRYCH, BEZKONFLIKTOWYCH RELACJIz rówieśnikami i osobami dorosłymi, pokazuj mu przykłady takich zachowań, tłumacz, dlaczego tak właśnie należy się zachować.
OKAZUJ MU, ŻE Z OPTYMIZMEM PATRZYSZ NA JEGO PRZYSZŁOŚĆ,zapewnij, że zawsze może na ciebie liczyć. Będzie czuło twoje psychiczne wsparcie i chętniej usłucha ewentualnych rad.
NIE NISZCZ INDYWIDUALNOŚCI SWOJEGO DZIECKA,musisz zrozumieć, że jest ono odrębnym człowiekiem. Nie obarczaj go swoimi niezrealizowanymi marzeniami. To tylko tobie się wydaje, że wiesz lepiej, czego pragnie twoje dziecko. Zamiast zniechęcać je do realizowania własnych pragnień i planów, doradzaj, jak je urzeczywistnić, i staraj się mu w tym pomóc.
UCZ DZIECKO, ŻE NIE ZAWSZE MUSI BYĆ GÓRĄwkontaktach z innymi ludźmi. Wytłumacz, że lepiej być skutecznym, niż mieć przewagę.
NIE WYRĘCZAJ GO WE WSZYSTKIM.Musi doświadczyć na własnej skórze swoich wyborów i ich konsekwencji, nawet jeśli czasem są dla niego nieprzyjemne.
ZNIECHĘCAJ DO ŚLEPEGO ULEGANIA MODZIE.Pokazuj, że prawdziwa atrakcyjność człowieka ma niewiele wspólnego z jego powierzchownością, a znacznie więcej ze sposobem bycia, kreatywnością, pogodą ducha, umiejętnością okazywania pozytywnych uczuć.
NIE GDERAJ.Jeśli będziesz zamęczać dziecko nieustannymi wymówkami, będzie udawać głuchego.
Pamiętaj, że CZAS POŚWIĘCONY DZIECKU oraz autentyczne zainteresowanie jego sprawami są o wiele cenniejsze od drogiej zabawki, ubrania czy najbardziej nawet atrakcyjnego prezentu !!!
Przypowieść o orle – przestroga dla Rodziców
Wiem, że każde z Was ma swoje wypróbowane metody wychowawcze,
ale proszę posłuchać, co na ten temat mówi pouczająca przypowieść:
„Pewnego razu na podwórze gospodarskie upadło orle jajo i znalazło
się w zagrodzie dla kurcząt. Orlątko wykluło się i wychowało, a ponieważ
jedynym światem jaki znało, był świat kurcząt, uważało, że i ono jest
kurczakiem. Rozmarzone wielokrotnie spoglądało na bezchmurne niebo,
gdzie szybowały piękne, olbrzymie orły. Jednak matka kwoka zawsze
powtarzała: «Latanie nie jest dla ciebie, jesteś tylko kurczęciem, ty tego nie
potrafisz robić, nie uda ci się, nie masz takich zdolności». Orlątko uwierzyło
w to, że nie jest zdolne wzbić się w górę i latać, dlatego grzebało w ziemi na
podwórzu wraz z innymi kurczętami. Upłynęło wiele czasu, aż pewnego dnia
na podwórze gospodarskie przyleciał piękny, potężny orzeł, który
rozpoznał w grzebiącym w ziemi ptaku młodszego brata i powiedział mu:
«Przecież możesz wzbić się w niebo, by szybować wysoko ponad górami».
Tak też uczynił młody orzeł, uwierzył w swoje możliwości, rozpostarł
skrzydła i odleciał, nareszcie czując się wolnym i spełnionym.
Drogi Rodzicu...
Jak myślisz czego poza miłością Twoje dziecko potrzebuje najbardziej??? Odpowiedź jest tak oczywista, że często o niej zapominamy. Najcenniejszą rzeczą jaką możesz ofiarować swojemu dziecku jest... TWÓJ CZAS.
Jak sprawić, by było go więcej? Masz rację - to trudne. Być może myślisz nawet, że wręcz niemożliwe. Spróbuj jednak, nagroda będzie wspaniała. Szeroki uśmiech Twojego malucha - teraz, a w przyszłości dorosły człowiek, który powie Ci, że wiele się od Ciebie nauczył. Doba ma tylko 24 godziny (nikt i nic tego nie zmieni), musimy, więc znaleźć inny sposób. Pierwszym i podstawowym krokiem niech będzie lepsza organizacja czasu. Oto kilka wskazówek, które podpowiedzą Ci jak się do tego zabrać:
- Planuj! Każdego dnia wieczorem znajdź chwilę; usiądź i zaplanuj zadania na następny dzień. To odciąża pamięć i redukuje stres.
- Zaplanuj tylko 60% czasu; 20% przeznacz na nieprzewidziane zdarzenia, pozostałe 20% - na spontaniczne działanie.
- Planując, weź pod uwagę linię swojej naturalnej aktywności. Jeśli np. często około godz. 13 sięgasz po kolejną kawę, aby nie zasnąć - nie planuj na ten czas zadań wymagających maksymalnego skupienia lub pomysłowości. Lepiej uporządkuj wtedy np. dokumentację. Ogólna zasada jest taka, że dwie główne fale aktywności człowieka przypadają na godz. 8.00 - 10.00 i 19.00 - 21.00, ale być może z Tobą jest inaczej.
- Przy planowaniu czasu przeznaczonego na wykonanie jakiegoś zadania zawsze weź pod uwagę wariant optymistyczny i pesymistyczny. Wyciągnij z tego średnią - otrzymasz czas realistyczny.
- Ustalaj priorytety! Wszystkie zaplanowane zadania oznacz literkami A, B, C:
- A - sprawy najpilniejsze
- B - pilne
- C - można je przełożyć na później
- Wykreślaj z satysfakcją załatwione sprawy, to motywuje do dalszego działania.
- Naucz się odmawiać! Nie musisz robić i umieć wszystkiego.
- Na koniec, zastanów się - co jest w Twoim życiu najważniejsze i czy naprawdę nie potrafisz znaleźć w ciągu dnia choć 60 minut, podczas których pokażesz swemu dziecku jak wielkim szczęściem jest to, że jesteście razem ???
Drogi Rodzicu...
Jak myślisz czego poza miłością Twoje dziecko potrzebuje najbardziej??? Odpowiedź jest tak oczywista, że często o niej zapominamy. Najcenniejszą rzeczą jaką możesz ofiarować swojemu dziecku jest... TWÓJ CZAS.
Jak sprawić, by było go więcej? Masz rację - to trudne. Być może myślisz nawet, że wręcz niemożliwe. Spróbuj jednak, nagroda będzie wspaniała. Szeroki uśmiech Twojego malucha - teraz, a w przyszłości dorosły człowiek, który powie Ci, że wiele się od Ciebie nauczył. Doba ma tylko 24 godziny (nikt i nic tego nie zmieni), musimy, więc znaleźć inny sposób. Pierwszym i podstawowym krokiem niech będzie lepsza organizacja czasu. Oto kilka wskazówek, które podpowiedzą Ci jak się do tego zabrać:
- Planuj! Każdego dnia wieczorem znajdź chwilę; usiądź i zaplanuj zadania na następny dzień. To odciąża pamięć i redukuje stres.
- Zaplanuj tylko 60% czasu; 20% przeznacz na nieprzewidziane zdarzenia, pozostałe 20% - na spontaniczne działanie.
- Planując, weź pod uwagę linię swojej naturalnej aktywności. Jeśli np. często około godz. 13 sięgasz po kolejną kawę, aby nie zasnąć - nie planuj na ten czas zadań wymagających maksymalnego skupienia lub pomysłowości. Lepiej uporządkuj wtedy np. dokumentację. Ogólna zasada jest taka, że dwie główne fale aktywności człowieka przypadają na godz. 8.00 - 10.00 i 19.00 - 21.00, ale być może z Tobą jest inaczej.
- Przy planowaniu czasu przeznaczonego na wykonanie jakiegoś zadania zawsze weź pod uwagę wariant optymistyczny i pesymistyczny. Wyciągnij z tego średnią - otrzymasz czas realistyczny.
- Ustalaj priorytety! Wszystkie zaplanowane zadania oznacz literkami A, B, C:
- A - sprawy najpilniejsze
- B - pilne
- C - można je przełożyć na później
- Wykreślaj z satysfakcją załatwione sprawy, to motywuje do dalszego działania.
- Naucz się odmawiać! Nie musisz robić i umieć wszystkiego.
- Na koniec, zastanów się - co jest w Twoim życiu najważniejsze i czy naprawdę nie potrafisz znaleźć w ciągu dnia choć 60 minut, podczas których pokażesz swemu dziecku jak wielkim szczęściem jest to, że jesteście razem ???
- Szczegóły
- Odsłony: 684
23 lutego Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją
Depresja nie jest słabością, ani wadą osobowości, to choroba wypartych uczuć, które domagają się uwolnienia.
Deborah Serani
23 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Ustanowiony w 2001 roku przez Ministerstwo Zdrowia. Celem tego dnia jest edukowanie na temat depresji ( zespołu zaburzeń psychicznych) bo nie jest to stan, który samoistnie minie.Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw. Celem obchodów jest upowszechnienie wiedzy na temat depresji i innych zaburzeń z nią związanych.
Depresja jest chorobą, która mocno wpływa na relacje. Osoba chora izoluje się od otoczenia, stroni od kontaktów z przyjaciółmi, najbliższymi, rodziną, zamyka się w świecie własnych emocji i przeżyć. Osoby chorujące na depresję czują się znacznie gorzej przez dłuższy czas, tak jakby nie były sobą. Towarzyszy im smutek, tracą radość i poczucie sensu życia, pojawia się rezygnacja i pesymizm, odsuwają się od innych i zamykają w sobie. Mimo, że depresja to realne cierpienie, przez wielu jest bagatelizowana i sprowadzana do banalnego obniżenia nastroju, chwilowej fanaberii lub lenistwa.
Depresja to choroba wymagająca specjalistycznej pomocy. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i psychologiczna. Wcześnie postawiona diagnoza daje możliwość podjęcia właściwego leczenia w postaci farmakoterapii i psychoterapii. Tak jak każdy stan chorobowy, tak i stan depresyjny potrzebuje określonego czasu leczenia. Choroba ta, jak żadna inna, wymaga ze strony najbliższego otoczenia wiedzy na jej temat i ogromnej dozy empatii ukierunkowanej na chorego. Wymaga zrozumienia i akceptacji choroby.
DEPRESJA – to choroba cywilizacyjna, złożona i trudna do konkretnego zdiagnozowania. To grupa różnych zaburzeń zarówno psychicznych jak i fizycznych a obniżony nastrój: smutek, przygnębienie, niska samoocena, niezdolność do przeżywania przyjemności to tylko niektóre z nich.
DEPRESJA – nie zna płci, wieku, rasy, pochodzenia. Na depresję chorują kobiety, mężczyźni, osoby starsze, kobiety po porodzie, dzieci i młodzież. W przypadku dzieci i młodzieży depresja ma niestereotypowy przebieg. Zachorowania w tej grupie wiekowej rosną lawinowo.
DEPRESJA – to wciąż choroba wstydliwa, co powoduje blokadę, nieuzasadniony wstyd przed zwróceniem się o pomoc do lekarza psychiatry, czy podjęciem leczenia. To często również brak zrozumienia, akceptacji wśród bliskich. Jak często słyszymy tzw. dobre rady w stylu: weź się w garść, nie pieść się, zrób coś ze sobą-weź kąpiel, pobiegaj, idź na spacer, ogarnij się, nie leń się, pozbieraj się i inne. NA DEPRESJĘ NIE POMOGĄ DOBRE RADY. NIE UDZIELAJ DOBRYCH RAD –POWODUJE TO ZWIĘKSZENIE POCZUCIA WINY, ZMNIEJSZENIE SAMOOCENY, WYCOFANIE, OSAMOTNIENIE (pogorszenie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego).
ZAMIAST UDZIELAĆ DOBRYCH RAD WSPIERAJ EMOCJONALNIE, ROZMAWIAJ, INTERESUJ SIĘ, ZAPYTAJ CO SIĘ DZIEJE? JAK MOŻESZ POMÓC? Gdy zauważysz coś niepokojącego namów na wizytę u lekarza.
DEPRESJĘ LECZY SIĘ FARMAKOLOGICZNIE LEKAMI PRZECIWDEPRESYJNYMI I PSYCHOTERAPIĄ. Czas leczenia dla każdego jest indywidualny. To nie wstyd zwrócić się o pomoc do lekarza. W Polsce 8 mln ludzi cierpi na depresję lub stany depresyjne z czego tylko 1,5 mln jest zdiagnozowanych i leczonych.
JAKA JEST PROFILAKTYKA DEPRESJI?
To higiena zdrowia psychicznego - odpowiednia ilość snu 6-8 godzin, czas na relaks, aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu i słońcu, dbanie o dobre relacje z rodziną, przyjaciółmi, pozytywne myślenie, nie załamywanie się bo z każdej sytuacji jest wyjście-pozytywne spojrzenie na świat (optymizm).
JEŚLI MASZ JAKIŚ PROBLEM, COŚ CIĘ NIEPOKOI TU UZYSKASZ POMOC
I WSPARCIE
- ANTYDEPRESYJNY TELEFON FORUM PRZECIW DEPRESJI 22 594 91 00 środy-czwartki 17:00-19:00 bezpłatne porady udzielane przez psychiatrę. Nie musisz podawać żadnych danych osobowych.
- ANTYDEPRESYJNY TELEFON ZAUFANIA ITAKA 22 484 88 01 poniedziałek, czwartek 17 :00 – 20:00
- Młodzieżowy telefon zaufania 192 88
- Bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111 w godzinach 12:00 – 02:00
- Szczegóły
- Odsłony: 627
- Szczegóły
- Odsłony: 623
- Szczegóły
- Odsłony: 756
W tym trudnym czasie w jakim się znaleźliśmy przesyłam ciekawy artykuł -
JAK PORADZIC SOBIE Z LĘKIEM W CZASIE EPIDEMII.
Koronawirus: czego najbardziej się boimy?
W ostatnich dniach starałam się zdobyć informacje, czego naprawdę boimy się w czasie epidemii/pandemii. Co potęguje lęk, gdy rozpowszechnia się koronawirus i na jakim poziomie go odczuwamy? Jak reagujmy na obecną sytuację?
Lęk wzrasta nawet u tych, którzy do tej pory go nie odczuwali. Próbowali odsuwać od siebie myśli o zagrożeniu lub bagatelizowali problem. Wątpili w doniesienia medialne i ostrzeżenia specjalistów.
Głównie boimy się o swoje życie. Ale też o to, co przyniosą kolejne dni – niepewność potęguje myśl, że nie wiemy, czego możemy się spodziewać. SARS-Cov-2 jest zagrożeniem nowym i z tego powodu nieprzewidywalnym, dlatego nasz strach wzrasta.
Drżymy na myśli o tym, że zamknięte zostaną sklepy, wirus zaatakuje kolejne osoby, a w sklepach zabraknie jedzenia, w aptekach leków. Tym, którzy przeżyli stan wojenny, odtwarza się trauma pustych półek, braku jedzenia i odcięcia od świata.
Warto wiedzieć: Panika związana z koronawirusem niebezpieczna dla ogólnego zdrowia
W końcu każdy z nas boi się o zdrowie najbliższych, szczególnie tych, którzy są w grupie podwyższonego zagrożenia.
Problem pojawia się wtedy, gdy lęk zaczyna dominować w ludzkim życiu. Zaczynamy się miotać z przerażenia, podejmować irracjonalne działania i ogarnia nas atak paniki.
Podczas podwyższonego lęku, zaczynamy myśleć tunelowo, co oznacza, że koncentrują się na pojedynczych, często negatywnych kwestiach, nie mogąc ogarnąć umysłem całości bieżącej sytuacji.
Lęk w okresie pandemii koronawirusa jest uzasadniony – to sytuacja zagrożenia naszego życia. Kluczowe jest to, jak nim zarządzać. Niezmiernie ważne jest to, aby wszyscy wiedzieli, jak sobie z nim poradzić. Ani panika, ani wyparcie nie jest dobrym sposobem na radzenie sobie z pandemia koronawirusa.
Psycholog Jelena Kecmanovic na łamach theconversation.com podaje 7 strategii opartych
na nauce, które mogą pomóc w radzeniu sobie z lękiem wywołanym epidemią koronawirusa.
1. Staraj się zaakceptować niepewność, która jest nieodłącznym elementem naszego życia
Nie jesteśmy w stanie wszystkiego przewidzieć i zaplanować. Niepewność podkreśla, jak bardzo boimy się nieznanych sytuacji. Lęk przed nieznanym jest naturalny, jednak jedni lepiej tolerują niepewność, natomiast u innych nieprzewidywalne sytuacje, takie jak epidemia koronawirusa, wywołują większy lęk. Badania przeprowadzone podczas pandemii świńskiej grypy (wirus H1N1) w 2009 roku pokazały, że osoby z większą nietolerancją niepewności, częściej doświadczały podwyższonego lęku.
Dlatego, jeśli należysz do osób, które na co dzień dążą do tego, żeby wszystko mieć pod kontrolą, wszystko chcesz wiedzieć i źle znosisz sytuacje, w których coś jest niepewne, zacznij stopniowo ćwiczyć tolerowanie niepewności. Możesz zacząć od małych rzeczy, na przykład zmniejszenie ilości przegadanych informacji.
2. Nie próbuj unikać lęku
Walka z lękiem może przybierać różne formy. Niektórzy mogą próbować oderwać myśli od koronawirusa pijąc, jedząc,czytając książki i oglądając filmy. Inni wielokrotnie szukają wsparcia u znajomych. Inni z kolei obsesyjnie sprawdzają najnowsze wiadomości, mając nadzieję, że uspokoi to ich obawy. Paradoksalnie jednak, lęk z reguły rośnie proporcjonalnie do tego, jak bardzo staramy się go unikać. Dlatego zachowania tego typu, mimo że na krótką metę pomagają, w dłuższej perspektywie prowadzą do zwiększenia lęku.
Zamiast unikać lęku, zaakceptuj go. Jeśli poczujesz, że nachodzi cię lęk związany z pandemią koronawirusa, opisz to doświadczenie, sobie albo innym, bez oceniania. Konfrontowanie się z lękiem, doprowadzi w miarę czasu do jego zmniejszenia.
3. Opanuj lęk
Zagrożenie dla zdrowia wywołuje strach, który leży u podstaw wszystkich lęków: strach przed śmiercią. Przypomnienie sobie o własnej śmiertelności, może wywołać lęk o zdrowie i nadwrażliwość na jakiekolwiek sygnały choroby.
Jelena Kecmanovic radzi więc, aby skoncentrować się na sensie swojego życia. Zaangażować w coś ważnego, co odkładałeś wiele lat, wziąć odpowiedzialność za swoje życie i skupić się na tym, co nadaje twojemu życiu sens – może to być duchowość, relacje z innymi albo dążenie do celu.
Badania mówiące, że poczucie, że nasze życie ma cel oraz lęk przed śmiercią, są negatywnie skorelowane. Inne badania wskazują, że przypomnienie o śmiertelności wzbudza lęk przed śmiercią, ale tylko u tych, którzy nie mają poczucia, że ich życie ma cel i znaczenie.
4. Wspomagaj swoja odporność
Wiele osób boi się, jak poradzi sobie, kiedy wirus pojawi się w ich najbliższym otoczeniu. Martwią się o to, jak dadzą radę jeśli będą musieli poddać się kwarantannie, co, jeśli w sklepach zabraknie pożywienia albo jak będą prowadzić dalsze życie, jeśli znacznie spadną ich zarobki albo stracą pracę.
Warto pamiętać, że zapewne jesteś silniejszy/a niż myślisz. Badania pokazują, że ludzie często nie doceniają siły jaką w sobie mają i przeważnie lepiej radzą sobie z trudnymi sytuacjami, niż przewidywali.
5. Nie wyolbrzymiaj zagrożenia
Różne są dane na temat śmiertelności koronawirusa SARS-Cov-2. Niektóre mówią o śmiertelności na poziomie 1,4%, inne 2,3%, można znaleźć też inne szacunki i statystyki. Nie ulega wątpliwości, że COVID-19 jest groźniejszą chorobą niż zwykła sezonowa grypa, dlatego powinniśmy poważnie podchodzić do zagrożenia infekcją i stosować się do wszelkich środków ostrożności.
6. Stosuj wypróbowane i sprawdzone metody redukcji lęku
Właściwy sen i porządny odpoczynek są jednymi z najważniejszych i niezbędnych sposobów pozwalających przezwyciężyć lęk. Wypróbuj też medytację i ćwiczenia uważności (mindfullness) to metody, które pomagają lepiej radzić sobie ze stresem, również ze stresem związanym z koronawirusem. Ich stosowanie może wzmocnić układ odpornościowy.
Może zdecydujesz się na jogę, która pomaga skutecznie obniżyć poziom lęku stymulując system nerwowy, a konkretniej układ przywspółczulny. Jest on odpowiedzialny za prawidłowe zarządzanie relaksem i odpoczynkiem, ma zatem niezwykle istotny wpływ na nasze ciało i umysł, w szczególności odczuwane emocje.
7. Skorzystaj z pomocy specjalisty, jeśli potrzebujesz
Dla osób podatnych na lęki i dla tych, którzy zmagają się z zaburzeniami lękowymi, epidemia koronawirusa może być wyjątkowo przytłaczająca. Jeśli czujesz, że nie jesteś w stanie normalnie funkcjonować, nie wstydź się pójść do psychologa, psychoterapeuty. Nie zapominaj o możliwości konsultacji przez Skype.
Warto też dodać, że władze i eksperci codziennie apelują, aby w związku z rozprzestrzeniającym się koronawirusem należy przede wszystkim zachować spokój, nie wpadać w panikę. Według władz nie ma potrzeby zaopatrywania się w żywność czy inne produkty.
- Szczegóły
- Odsłony: 918
Do najbliższych obchodów Światowego Dnia Zespołu Downa zostały 3 dni.
W 2020 roku Światowy Dzień Zespołu Downa przypada na 21 marca (sobota).
Drodzy uczniowie!
W związku z zaistniała sytuacja służę pomocą poprzez e-meil Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Jeżeli masz ochotę porozmawiać, nie wiesz gdzie szukać pomocy- napisz do mnie.
Pedagog Szkolny Izabela Szczepańczyk
Drodzy uczniowie i rodzice!
Podsyłam nazwy kilku edukacyjnych stron ,które pozwalają rozwijać zdolności ,ćwiczyć pisownię itp.
https://www.gov.pl/web/zdalnelekcje
Pozdrawiam
Izabela Szczepańczyk
- Szczegóły
- Odsłony: 887
- Szczegóły
- Odsłony: 957
Plan działań
realizowanych w ramach
Ogólnopolskiej Kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł”
w Szkole Podstawowej Nr 2 w Siewierzu
Termin realizacji Kampanii: maj– czerwiec 2019r.
|
Prowadzone działania |
Termin realizacji zadania |
|
|
1. |
Udział szkolnego koordynatora Kampanii w spotkaniu organizacyjnym na terenie Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Przeciwdziałania Narkomanii w Siewierzu |
Maj 2019r. |
|
2. |
Przygotowanie dokumentacji dotyczącej udziału w Kampanii |
Maj 2019r. |
|
3. |
Zorganizowanie akcji informacyjnej o uczestnictwie w kampaniach w środowisku szkolnym i środowisku lokalnym:
|
Do końca maja 2019r. |
|
4. |
Ogłoszenie wśród uczniów szkoły konkursu plastyczno-literackiego „„CHCE MI SIĘ CHCIEĆ! – JA ZA 20 LAT!” |
maj 2019r. Uczniowie przekazują podpisane prace do wychowawców klas lub do pedagoga szkolnego Termin składania prac do 03.06.2019r |
|
5. |
Zorganizowanie na terenie szkoły tygodnia profilaktyki - przeprowadzenie na lekcjach wychowawczych zajęć edukacyjno-profilaktycznych na tematy będące założeniami kampanii. |
06-31.05. 2019r. |
|
6. |
Zebranie prac konkursowych, ich ocena i wyłonienie szkolnych laureatów konkursu plastyczno-literackiego w kategoriach klas |
Do 14czerwca 2019r. |
|
7. |
Przekazanie prac do gminnego koordynatora kampanii |
Do końca czerwca 2019r. |
|
8. |
Podsumowanie kampanii: przygotowanie sprawozdania z realizacji zadań i przekazanie go do gminnego koordynatora kampanii |
Do końca czerwca 2019r. |
W bieżącym roku szkolnym nasza szkoła po raz kolejny przystąpiła do realizacji kampanii ,,Zachowaj Trzeźwy Umysł”.
Hasło tegorocznej kampanii brzmi: Chce mi się chcieć! – czyli o przeciwdziałaniu wyuczonej bezradności.
Cele główne:
- wzbudzenie wśród uczniów motywacji do działania i osiągania celów,
- edukacja uczniów w obszarze samopoznania w zakresie talentów, zainteresowań, pasji,
- ograniczenie podejmowania przez dzieci i młodzież zachowań ryzykownych
- kształtowanie wśród uczniów oraz ich rodziców umiejętności dostrzegania własnych zalet,
mocnych stron i ograniczeń,
- wspieranie działalności wychowawczej szkół i placówek oświatowych.
Cele dodatkowe:
- uruchamianie procesów pozytywnego myślenia,
- wspieranie pozytywnych wyborów życiowych,
- kształtowanie wśród uczniów i ich rodziców zdrowych nawyków równowagi między obowiązkami, nauką, hobby a odpoczynkiem.
ZAŁOŻENIA TEORETYCZNE
CZYM JEST WYUCZONA BEZRADNOŚĆ?
W psychologii termin ten oznacza utrwalone przekonanie o braku związku przyczynowego między własnym działaniem (reakcją), a jego konsekwencjami. Pojawia się nieumiejętność (a nawet niezdolność) do przewidywania skutków swoich decyzji i działań, zniechęcenie do planowania i realizacji tych planów, utrata nadziei na sukces i poczucie bezsensu życia. W skrajnych przypadkach może pojawiać się szereg zaburzeń w funkcjonowaniu, np. depresja, zamknięcie się w sobie, nihilizm czy agresja.
U młodszych dzieci bezradność może być naturalną reakcją na sytuację, z którą jeszcze się nie zetknęły. W pierwszych tygodniach nauki dzieci nie potrafią same zaplanować dnia, zorganizować sobie pracy tak, by mieć czas na zabawę i naukę. W klasach starszych uczniowie, którzy nie nauczyli się, jak się uczyć, mogą nie radzić sobie z obszernym materiałem.
Są to naturalne reakcje bezradności, lecz w niektórych przypadkach związane z już pojawiającą się wyuczoną bezradnością. Rolą więc rodziców i nauczycieli będzie wspieranie tych cech, które pozwolą znaleźć rozwiązanie problemu, które zachęcą do samodzielnego podjęcia działań umożliwiających wyjście z trudnych sytuacji, czyli bycia zaradnym.
W terminie wyuczona bezradność pierwszy człon wskazuje, że mamy do czynienia z zachowaniem, które jest efektem procesu uczenia się. Nikt nie rodzi się bezradny. To, w którym momencie konkretna osoba będzie wykazywała objawy bezradności, zależy od wielu czynników. Każde uczenie rządzi się określonymi prawami, nie odbywa się jednak w próżni – zachodzi u osoby, której organizm, a szczególnie centralny układ nerwowy, posiada specyficzne dla niej cechy. Zachodzi więc interakcja między oddziaływaniami środowiska, w tym również wpływami wychowawczymi, a organizmem. Z tego też powodu dzieci poddawane takim samym lub podobnym oddziaływaniom różnią się pod względem nabywanych w tym procesie cech i zachowań.
JAK WPŁYNĄC NA ROZWÓJ DZIECKA? ŚRODOWISKO RODZINNE I RÓWIEŚNICZE
Dziecko rodzi się wszechstronnie uzdolnione. Posiada pełną możliwość rozwoju we wszystkich aspektach. Ma też potencjał twórczy i talent społeczny. Trzeba mu tylko stworzyć możliwości i przestrzeń do maksymalnego rozwoju. To, czy dziecko będzie aktywne i czy poświęci się dłużej jakiejś ciekawej działalności, zależy od środowiska rodzinnego i rówieśniczego, w którym wzrasta. Rodzice modelują własnym przykładem wzorce zachowań. Pokazują, że pasje są istotnym elementem życia. Jednak to, w jakim tempie dziecko będzie rozwijało się w obszarze własnych zainteresowań, jest uwarunkowane jego naturalnymi predyspozycjami. Zadaniem dorosłych jest mądre pokierowanie dzieckiem – tak, aby jego pasje miały realną szansę się rozwinąć.
Zdolności według J. Reykowskiego to „warunki wewnętrzne, dzięki którym ludzie zaangażowani, a więc o tej samej motywacji i jednakowo przygotowani, opanowują daną działalność niejednakowo szybko, a poziom osiągniętych przez nich rezultatów jest różny. O tych, którzy opanowują określoną działalność lepiej, można powiedzieć, że mają wyższe zdolności w danej dziedzinie”. Dla każdego z nas bardzo ważne jest poznanie własnych możliwości, mocnych stron i uzdolnień. Nasze zdolności to cenny kapitał, dzięki któremu możemy się rozwijać i odczuwać stymulującą nas do działania satysfakcję.
Nasze działania napędza motywacja. Wg Łukaszewskiego są to wszystkie mechanizmy odpowiedzialne za podjęcie, ukierunkowanie, podtrzymanie i zakończenie działań. Proces motywacyjny zależy od dwóch podstawowych założeń. W myśl pierwszego z nich wynik czynności musi zostać przez jednostkę oceniony jako potrzebny i pożądany (użyteczność wyniku). Drugie założenie głosi, iż dana osoba musi być przekonana, że pożądany wynik można w danych warunkach osiągnąć z prawdopodobieństwem wyższym od zera (subiektywne prawdopodobieństwo osiągnięcia wyniku). Ludzkimi działaniami kierują dwa typy motywacji: motywacja wewnętrzna i zewnętrzna. Motywacja wewnętrzna jest odpowiedzialna za samo działanie i czerpanie przyjemności z tego działania. Są to osobiste pragnienia, interesy, samorealizacja. Natomiast motywacja zewnętrzna jest ukierunkowana na realizację czynności ze względu na czekającą nas nagrodę po jej wykonaniu. Zadaniem zarówno rodziców, jak i nauczycieli jest rozbudzanie motywacji uczniów, zwłaszcza tej wewnętrznej.
ABY CHCIAŁO SIĘ CHCIEĆ
Rodzice, szkoła, rówieśnicy – każdy ma jakieś oczekiwania wobec młodego człowieka. Dochodzący do tego natłok informacji, porównań, wzorów płynących z mediów prowadzi często do wygórowanych oczekiwań wobec dziecka. Bardzo ważne jest wyczucie i zachowanie równowagi między obowiązkami, zainteresowaniami a odpoczynkiem. Ważnym aspektem w kontaktach z rodzicami jest uświadomienie im tego faktu i edukacja profilaktyczna uczniów w tym zakresie.
Im więcej mamy pozytywnych informacji o sobie, tym większe jest nasze poczucie siły i wiary w dobre rezultaty naszych działań. Wiara w sukces dodaje sił, redukuje stres. Wszystko to sprzyja naszemu zadowoleniu. To z kolei przekłada się na jakość naszej pracy. Mówiąc o pobudzaniu uczniów do podejmowania różnych działań – aby „chciało się chcieć”, w rozbudzaniu pasji i zainteresowań nie można zapominać o pozytywnym myśleniu. Rolą dorosłych jest kształtowanie w dzieciach pozytywnego myślenia oraz podejścia do życia i świata, by doświadczyły i nauczyły się, że „szklanka jest do połowi pełna”.
KONKURSY ZTU 2019
KONKURS PLASTYCZNO-LITERACKIEGO „JA ZA 20 LAT”
Dla kogo? Uczestnikiem konkursów mogą być uczniowie szkoły podstawowej, oddziału szkolno-przedszkolnego (w tym klasy „zero”) .
Zadanie konkursowe: Zadaniem uczestnika konkursu „Ja za 20 lat” jest wykonanie pracy plastycznej lub literackiej, prezentującą własne plany na przyszłość, w jaki sposób te plany można osiągnąć, kim siebie widzimy w przyszłości.
Technika wykonania pracy: Prace plastyczne zgłaszane do konkursu mogą być wykonane dowolną techniką pozwalającą na utrwalenie obrazu (lub kształtu) na wybranym przez Uczestnika materiale. Mogą zatem być narysowane, namalowane, wyklejone przy użyciu plasteliny, kolorowego papieru, krepy, produktów spożywczych (np. ryżu), uformowane z modeliny, wykonane z kasztanów, żołędzi, zapałek, guzików itp. Jednak prace plastyczne zgłaszane do konkursu nie mogą być przygotowane przy użyciu programów komputerowych. Na konkurs można nadesłać także prace literackie. Praca literacka nadesłana na konkurs może liczyć najwyżej 3 (trzy) strony A4 znormalizowanego druku (5400 znaków). Praca może zostać napisana za pomocą programu komputerowego lub odręcznie.
KONKURS ZESPOŁOWY „MIĘDZY MARZENIEM A PLANEM”
Dla kogo? Uczniowie szkoły podstawowej lub gimnazjalnej.
Zadanie konkursowe: Zadaniem uczestników konkursu MIĘDZY MARZENIEM A PLANEM jest przygotowanie sprawozdania z organizacji dowolnego wydarzenia kulturalnego, edukacyjnego, sportowego, np. akademia szkolna, wolontariat, warsztaty, spotkanie autorskie. W sprawozdaniu należy uwzględnić: nazwę przedsięwzięcia, cel przedsięwzięcia, środki do osiągnięcia celów (plan organizacji, podział obowiązków), skutki przedsięwzięcia, krótki opis wydarzenia.
Technika wykonania pracy: Prace zgłaszane do konkursu mogą być wykonane dowolną techniką. Sprawozdanie może mieć formę kolarzu, filmu, wywiadu, reportażu, plakatu, pracy literackiej, artykułu prasowego, audycji radiowej itp. Do pracy można osobno dołączyć sprawozdanie: maksymalnie 3 strony A4.
Termin składania prac do 03.06.2019r
Zebranie prac konkursowych, ich ocena i wyłonienie szkolnych laureatów konkursu plastyczno-literackiego w kategoriach klas 0 – III, klas IV –VIII.
W tym roku po raz pierwszy nasza szkoła bierze udział w ogólnopolskiej kampanii ,,FONOHOLIZM”.
FONOHOLIZM
Nikogo już nie dziwi obrazek milczących, siedzących obok siebie ludzi (czasem nawet przy tym samym stoliku w restauracji albo uczniów siedzących pod ścianami podczas przerwy), wpatrzonych w ekrany swoich telefonów. Co gorsza, coraz popularniejsze staje się zabawianie smartfonami niemowląt, a to może mieć bardzo poważne skutki. popularyzacją smartfonów wiąże się wiele korzyści. Należy jednak mieć świadomość tego, że niesie ona za sobą także negatywne skutki. Młode osoby mają coraz większe trudności w nawiązywaniu relacji i komunikacji interpersonalnej. Tracą wrażliwość na uczucia wyrażane przez inne osoby… i nie dotyczy to wyłącznie uzależnionych. Sięganie po telefon nie tylko wtedy, kiedy jest to potrzebne, ale zawsze, kiedy jest okazja, niepokój, gdy nie mamy przy sobie telefonu, poczucie, że coś nas omija, kiedy jesteśmy offline – wszystkie te zachowania są objawami kiełkującego uzależnienia i dotyczą coraz większej liczby uczniów. Smartfony dają uczniom ogromne możliwości: stają się urządzeniami, które zastępują encyklopedię, klasowy dziennik, książki, kalendarz, komputer, papierową mapę i wiele innych prozaicznych przedmiotów. Problem natomiast polega na tym, że zaczynają zastępować również relacje z rodziną i rówieśnikami.
GŁÓWNE CELE KAMPANII
§ przekazanie wiedzy na temat zjawiska fonoholizmu
§ omówienie przejawów fonoholizmu
§ refleksje na temat fonoholizmu – autodiagnoza
§ wskazanie kompetencji psychologicznych, wspierających kontrolę w zakresie używania smartfona
§ przekazanie wiedzy na temat zagadnień związanych ze smartfonem: pojęcia pokrewne: urządzenia mobilne, Internet – nowe technologie, do czego można wykorzystywać smartfon?
§ przekazanie wiedzy na temat skutków nadmiernego korzystania ze smartfona
§ przekazanie wiedzy na temat zasad bezpiecznego korzystania ze smartfona, zachowania ryzykowne związane z korzystaniem ze smartfona
§ rozwinięcie umiejętności racjonalnego korzystania ze smartfona
- Szczegóły
- Odsłony: 1269
Link do materiałów dla rodziców:
https://rodzice.autorytet.org/
Link do ankiety:
https://ankieta.autorytet.org/
- Szczegóły
- Odsłony: 1482
PEDAGOG SZKOLNY
Rok szkolny 2018/2019
mgr Izabela Szczepańczyk
Wtorek 8.35 – 12.00
Środa 7.45 -11.10
Czwartek 10.40 – 12.00
Piątek 8.35 – 12.00, 13.55 – 14.40
- Szczegóły
- Odsłony: 1573
Plan działań
realizowanych w ramach
Ogólnopolskiej Kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł”
w Szkole Podstawowej Nr 2 w Siewierzu
Termin realizacji Kampanii: kwiecień – czerwiec 2018r.
|
Prowadzone działania |
Termin realizacji zadania |
|
|
1. |
Udział szkolnego koordynatora Kampanii w spotkaniu organizacyjnym na terenie Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Przeciwdziałania Narkomanii w Siewierzu |
kwiecień 2018r. |
|
2. |
Przygotowanie dokumentacji dotyczącej udziału w Kampanii |
Kwiecień 2018r. |
|
3. |
Zorganizowanie akcji informacyjnej o uczestnictwie w kampaniach w środowisku szkolnym i środowisku lokalnym:
|
Do końca maja 2018r. |
|
4. |
Ogłoszenie wśród uczniów szkoły konkursu plastyczno-literackiego „Na skrzydłach przyjaźni” |
Kwiecień/maj 2017r. Uczniowie przekazują podpisane prace do wychowawców klas lub do pedagoga szkolnego Termin składania prac do 05.06.2018r |
|
5. |
Zorganizowanie na terenie szkoły tygodnia profilaktyki - przeprowadzenie na lekcjach wychowawczych zajęć edukacyjno-profilaktycznych na tematy będące założeniami kampanii. |
14-18 maj 2018r. |
|
6. |
Zebranie prac konkursowych, ich ocena i wyłonienie szkolnych laureatów konkursu plastyczno-literackiego w kategoriach klas |
Do 15 czerwca 2018r. |
|
7. |
Przekazanie prac do gminnego koordynatora kampanii |
Do końca czerwca 2018r. |
|
8. |
Podsumowanie kampanii: przygotowanie sprawozdania z realizacji zadań i przekazanie go do gminnego koordynatora kampanii |
Do końca czerwca 2018r. |