Drukuj

23 lutego Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją

Depresja nie jest słabością, ani wadą osobowości, to choroba wypartych uczuć, które domagają się uwolnienia.

Deborah Serani 


23 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Ustanowiony w 2001 roku przez Ministerstwo Zdrowia. Celem tego dnia jest edukowanie na temat depresji ( zespołu zaburzeń psychicznych) bo nie jest to stan, który samoistnie minie.Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw. Celem obchodów jest upowszechnienie wiedzy na temat depresji i innych zaburzeń z nią związanych.

Depresja jest chorobą, która mocno wpływa na relacje. Osoba chora izoluje się od otoczenia, stroni od kontaktów z przyjaciółmi, najbliższymi, rodziną, zamyka się w świecie własnych emocji i przeżyć. Osoby chorujące na depresję czują się znacznie gorzej przez dłuższy czas, tak jakby nie były sobą.  Towarzyszy im smutek, tracą radość i poczucie sensu życia, pojawia się rezygnacja i pesymizm, odsuwają się od innych i zamykają w sobie. Mimo, że depresja to realne cierpienie, przez wielu jest bagatelizowana i sprowadzana do banalnego obniżenia nastroju, chwilowej fanaberii lub lenistwa.

Depresja to choroba wymagająca specjalistycznej pomocy. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i psychologiczna. Wcześnie postawiona diagnoza daje możliwość podjęcia właściwego leczenia w postaci farmakoterapii i psychoterapii. Tak jak każdy stan chorobowy, tak i stan depresyjny potrzebuje określonego czasu leczenia. Choroba ta, jak żadna inna, wymaga ze strony najbliższego otoczenia wiedzy na jej temat i ogromnej dozy empatii ukierunkowanej na chorego. Wymaga zrozumienia i akceptacji choroby.

DEPRESJA – to choroba cywilizacyjna, złożona i trudna do konkretnego zdiagnozowania. To grupa różnych zaburzeń zarówno psychicznych jak i fizycznych a obniżony nastrój: smutek, przygnębienie, niska samoocena, niezdolność do przeżywania przyjemności to tylko niektóre z nich.

DEPRESJA – nie zna płci, wieku, rasy, pochodzenia. Na depresję chorują kobiety, mężczyźni, osoby starsze, kobiety po porodzie, dzieci i młodzież. W przypadku dzieci i młodzieży depresja ma niestereotypowy przebieg. Zachorowania w tej grupie wiekowej rosną lawinowo.

DEPRESJA – to wciąż choroba wstydliwa, co powoduje blokadę, nieuzasadniony wstyd przed zwróceniem się o pomoc do lekarza psychiatry, czy podjęciem leczenia. To często również brak zrozumienia, akceptacji wśród bliskich. Jak często słyszymy tzw. dobre rady w stylu: weź się w garść, nie pieść się, zrób coś ze sobą-weź kąpiel, pobiegaj, idź na spacer, ogarnij się, nie leń się, pozbieraj się i inne. NA DEPRESJĘ NIE POMOGĄ DOBRE RADY. NIE UDZIELAJ DOBRYCH RAD –POWODUJE TO ZWIĘKSZENIE POCZUCIA WINY, ZMNIEJSZENIE SAMOOCENY, WYCOFANIE, OSAMOTNIENIE (pogorszenie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego).

ZAMIAST UDZIELAĆ DOBRYCH RAD WSPIERAJ EMOCJONALNIE, ROZMAWIAJ, INTERESUJ SIĘ, ZAPYTAJ CO SIĘ DZIEJE? JAK MOŻESZ POMÓC? Gdy zauważysz coś niepokojącego namów na wizytę u lekarza.

DEPRESJĘ LECZY SIĘ FARMAKOLOGICZNIE LEKAMI PRZECIWDEPRESYJNYMI I PSYCHOTERAPIĄ. Czas leczenia dla każdego jest indywidualny. To nie wstyd zwrócić się o pomoc do lekarza. W Polsce 8 mln ludzi cierpi na depresję lub stany depresyjne z czego tylko 1,5 mln jest zdiagnozowanych i leczonych.

JAKA JEST PROFILAKTYKA DEPRESJI?

To higiena zdrowia psychicznego - odpowiednia ilość snu 6-8 godzin, czas na relaks, aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu i słońcu, dbanie o dobre relacje z rodziną, przyjaciółmi, pozytywne myślenie, nie załamywanie się bo z każdej sytuacji jest wyjście-pozytywne spojrzenie na świat (optymizm).

JEŚLI MASZ JAKIŚ PROBLEM, COŚ CIĘ NIEPOKOI TU UZYSKASZ POMOC
I WSPARCIE